Naar het tehuis en de vindplaats

Gistermiddag had Mats een mindere periode, waarschijnlijk teveel indrukken in de ochtend in de ontbijtzaal en bij de panda’s. Daarom zijn we ’s avonds niet meer gaan eten in het restaurant met lokaal eten uit Sichuan maar op de kamer gebleven. We hebben hetzelfde slaapritueel als de dag ervoor toegepast en dat werkte goed. Rond 8 uur viel Mats in slaap en kort daarna gingen wij ook slapen. Om 6.30 uur vanmorgen was de kleine man weer wakker en wij dus ook.

Om 9 uur vertrokken wij met Marco, Sandra en de jongens voor een busreis van 1,5 uur naar Deyang voor een bezoek aan het tehuis waar Mats en Xiao Bin de laatste 1,5 jaar hebben gezeten en daarna hebben we de vindplaatsen van de jongens bezocht. Wij gaan via deze blog niet veel over deze bezoeken delen, het was erg emotioneel maar we zijn heel gelukkig dat we ze hebben kunnen afleggen.

In de bus op de weg terug was Mats onrustig, wat heel logisch is na het afscheid van zijn verzorgsters. Terug op de kamer heeft hij lekker gespeeld met papa, terwijl mama nog even naar het registratiekantoor ging voor de afhandeling van een aantal formaliteiten, op de foto zie je het officiële document met de eerste foto van ons drieën.

Vanavond hebben we als afsluiting van ons bezoek aan Chengdu met alle families in een restaurant gegeten met allemaal veelal pittige gerechten op de ronde tafel, wat echt kenmerkend is voor deze provincie. Wat de mannen wel jammer vonden is dat de biertjes wel erg laf waren, het leken wel sneeuwwitjes… maar er moest wel goed gedronken worden om de hete mond te blussen.

Morgenochtend wacht ons de terugreis naar Beijing, waar we de komende 1,5 week verblijven. We zijn heel benieuwd hoe de vliegreis van 3 uur voor Mats gaat verlopen.

Tot zover ons laatste verslag uit Chengdu.

Liefs en kusjes

Marcel, Esther en Mats xxx